Frogging

Det var den veka då alt gjekk galt.

Begynte på fragile heart. Må berre rekkast opp att og begynne på nytt med eit anna garn. Det som eg begynte med stemte rett og slett ikkje.

Sokkane Vor lider samme skjebne. Dei blei nokre nummer for store, så dersom eg skal strikke dei i sterk, så må eg gå ned på pinnestorleiken ser eg. Men kor langt ned, det veit eg ikkje enno.

Og så var det tunikaen Still light. Eg har starta på den for leeenge sidan og lagt den vekk, fordi eg fekk så masse anna som måtte vera ferdig i tide til diverse. Så eg fann ut at den måtte vera eit kjekt påskestrikk.
Vel, det kan enno bli eit kjekt påskestrikk, men eg må ta opp at alt saman og fundere på den strikkestorleiken litt. Det som eg har strikka før er tett og fint. Når eg fortsatte no, med det eg trudde var samme pinne, så blei det søren meg ikkje mykje tett og fint. Så enten har eg endra strikkefastheten min, eller så har eg strikka med pittesmå pinnar første gongen.
Det som eg har strikka no, er på pinne 3, og det blir rett og slett ikkje fint. Men, eg har lite lyst til å rekke alt saman opp igjen.

Fragile heart

Det er namnet på sjalet som no er på pinnan. Eit sjal som mi svigerinne skal få. Er litt spent på korleis det blir. Tynt og fint garn, så eg håpar det blir eit lett sjal til slutt.
Oppskrifta kan ein finne på ravelry

Ufo

Sokkane til svigerfar blei omsider ferdig i går. Har nokre trådar igjen å feste, men det går kjapt på dei der.

Så då får eg finna fram ein ufo eg har liggande. Ein tunika til meg sjølv. Starta på den for ei god stund sidan, men av ein eller annan grunn så sa det stopp då eg kom til armane. Så den ligger stuva vekk, fram til no. Er jo igrunn ikkje så masse igjen på den trur eg.

Sur og stressa

Eg har den siste tida jobbe med presanger til svigermor og svigerfar. Eit stort fint sjal blei det til svigermor. Og svigerfar, han skulle få eit par strikka sokker.

Sjalet tok tid, men det blei ferdig i god tid.

Sjalet er ca 150 cm langt og veg 110 g

Sjalet er strikka i drops alpakka silk brushed

Så då var det berre til å kaste seg over sokkane til svigerfar. Han skulle få ordentlige sokkar med "skitt fiske" på. Og eg satte i gong. Ivrig i starten, litt mindre ivrig når bokstavar skulle på plass, og forsvann ned i kjellaren då det skulle vera mønster både foran og bak på leggen etter bokstavane. Men eg fortsatte.
Hælen kom på plass og alt var felt av, så då var det berre til å dure framover på sokken. Men før eg gjorde det, så tenkte eg at mannen kunne prøve dei på, berre for å sjå kor mykje meir eg faktisk skulle strikke. Vel, han fekk ikkje bokstavpartiet over hælen sin han. Og begynte å snakke om utviding og slikt. Eg berre såg på han. Utvide? Sokken er nesten ferdig og så seier du at eg skal utvide.... Gnom!

Bursdagsbesøket for svigermor og svigerfar er i morgon. Nett no er eg usikker på om det blir noko presang til svigerfar

Regnbueskjørt

Eller eit snurreskjørt om du vil.

Eg hadde eit nøste med Kauni garn liggande. Sett på det lenge, kva skulle det bli? Lurte ei stund på eit sjal, men nei, det stemte ikkje heilt for nøstet mitt. Det var liksom ikkje einig i det. Og så dukka snureskjørtet til Lucky rock designs opp. Strikka i Kauni. Og då falt alle brikkene på plass. Det var det nøstet mitt ville bli og.

Så då var det berre til å strikke i vei. Gjekk i grunn ganske så kjapt å strikke det.

Underveis

Ferdig skjørt, ligger til blokking

Ut på tur, utan strikketøy

Nei, det går ikkje.
Eg fekk ein hotellweekend i Bergen by, til jul av min mann. Med show fredag, kino lørdag og litt shopping og slikt lørdagen. Men eg hadde ikkje med meg noko strikketøy. Nett då så hadde eg ikkje noko å strikke på. Men eg var lur. Før eg reiste fredag, leita eg opp kva strikkebutikker som var i Bergen. Det måtte jo finnast nokon? Og joda. Eg viste allereie om Norwegian Spirit på togstasjonen, men no fann eg ein ute i gågata. Så då lørdagen kom, klødde eg i fingrane etter eit strikketøy. Så opp og ut med meg og ut for å finne butikk. Som sagt så gjort.
Og der fann eg eit nydelig sterk garn, som eg berre måtte ha. Og strikkepinnar som eg falt pladask for i etterkant.

Den spede start

Satte oss ned på ein kafe etterkvart og eg opp med pinanr og garn og la opp. Her skulle det blir sokker.

Og sokker vart det etterkvart. Eit nydelig sennepsfarga par dukka fram etterkvart. Serpentine socks av Wendy D. Johnson. Ho har mange fine, så eg har vist ei bok eller to av ho liggande på nettbrettet.

Tå opp og igrunn ganske kjappe og enkle å lage. Eg koste meg masse i helga. Både med strikketøy og hotellweekend.

Ferdig med sokkane.

Slange som bukter seg oppover

Mormorsjal

Mormor hadde bursdag og ønska seg eit sjal. Så då måtte ho jo få det.
Endte opp med å strikke The elder tree shawl til ho. Det blei eit stort og fint sjal. Det eg ikkje likte med dette strikketøyet, var at eg ikkje såg kor stort det var. Så ein satt der å strikka, utan å ane storleiken på det. Eg måtte berre stole på oppskrifta som sa tre nøster og håpe på at det var stort nok. For mormor trengte eit sjal som dekka skuldrane og som ho kunne surre seg litt inn i.
Eg plundra litt med oppskrifta, men satte i gong og prøvde å ikkje tenke. Av og til, så er det det luraste. Berre gjere som det står i oppskrifta. Det blei bra til slutt. Og stort nok. 

Rosa sjal til ei dame på 87 år. Strikka i drops alpakka.

.